Gedaan met laden. U bevindt zich op: Genoeg: Ervaringen van geweld van LGBTI-personen in Vlaanderen Nieuwsberichten

Genoeg: Ervaringen van geweld van LGBTI-personen in Vlaanderen

Nieuwsbericht
9 maart 2023

Het UZ Gent en het Transgender Infopunt deden, in opdracht van Vlaams minister voor Samenleven Bart Somers, twee jaar lang onderzoek naar de geweldervaringen van LGBTI-personen. De onderzoekers bevroegen 936 LGBTI+ personen, die minstens 15 jaar oud waren en minstens twee jaar wonen en/of werken in Vlaanderen en Brussel. Daarnaast werd via focusgroepen en interviews een kwalitatief luik aan het onderzoek gekoppeld.

Het is uitermate belangrijk om zicht te krijgen op de precieze geweldservaringen van holebi’s, transgender en intersekse personen. Zo kunnen we weten waar en hoe we beter kunnen ingrijpen, waar we met het beleid moeten op inzetten. Om zo werk te maken van een meer tolerante samenleving, maar in de eerste plaats natuurlijk een veiligere samenleving. Want angst begrenst de vrijheid.

Bart Somers

Minister van Samenleven

Geweld is voor LGBTI- personen nog steeds een alledaagse en breed verspreide realiteit:

  • Meer dan 9 op 10 respondenten geeft aan minstens één vorm van verbaal of psychisch geweld meegemaakt te hebben
  • 36.5 % geeft aan minstens één vorm van fysiek geweld meegemaakt te hebben
  • 64.5 % geeft aan minstens één vorm van seksueel geweld meegemaakt te hebben
  • Meer dan een kwart van de respondenten geeft aan minstens één vorm van materieel geweld meegemaakt te hebben
Er werd met eieren naar mij gegooid op Halloween 2020 en ik werd dan achtervolgd door een groep jongeren die met mij lachten, mij vroegen of ik een man of vrouw was, en dus duidelijk maakten dat ze een probleem hadden met mijn genderexpressie.
BGP

Bi+ genderdiverse persoon

24 jaar

Tegelijkertijd weten we dat er een grote onderrapportering is en dat slachtoffers niet of nog te weinig de stap zetten naar politie, slachtofferhulp of andere hulpverlening.

  • De meeste respondenten geven aan dat ze stomverbaasd waren en niet konden reageren. Bij seksueel geweld geeft meer dan drie op de tien respondenten aan dat ze deden alsof er niets was gebeurd.
  • Het lijkt dat de slachtoffers het geweld passief ondergaan, maar uit de interviews blijkt dat de voornaamste reactie op verbaal/psychisch en fysiek geweld is dat men zichzelf in veiligheid brengt door afstand te creëren tussen zichzelf en de pleger(s).
  • Nog geen 15% van de respondenten geeft aan contact opgenomen te hebben met de politie na het meemaken van een geweldincident
  • Fysiek en materieel geweld worden het meest frequent beoordeeld als een misdaad en dus een strafbaar feit, terwijl verbaal of psychisch en seksueel geweld eerder als een fout maar geen misdaad worden gezien.

Naast het in kaart brengen van de prevalentie en de ervaringen werd ook een vragenlijst ontworpen zodat er bij een volgende meting evoluties over de tijd waargenomen kunnen worden. Op 9 maart werden de resultaten en aanbevelingen uit het onderzoek voorgesteld op een studienamiddag in Brussel.