We schrijven eropna aan elkaar in de vaste combinatie eropna houden. In die combinatie is eropna een voornaamwoordelijk bijwoord dat samen met het werkwoord een eenheid vormt met een specifieke betekenis (‘hebben').

• Welke ideeën houdt hij eropna? (= welke ideeën heeft hij?)
• Zou hij vroeger ook die vreemde ideeën eropna gehouden hebben?

De delen van het voornaamwoordelijk bijwoord eropna zijn van elkaar gescheiden als er tussen er en opna een ander zinsdeel staat. De volgorde met de gesplitste vorm is vaak gebruikelijker dan die met de ongesplitste vorm. Soms is de ongesplitste vorm uitgesloten.

• Hield hij die vreemde ideeën er vroeger opna / vroeger eropna?

We schrijven erop na in twee woorden als na deel uitmaakt van een afzonderlijk zinsdeel. Erop is dan een voornaamwoordelijk bijwoord dat we kunnen vervangen door het oorspronkelijke voorzetsel op en een naamwoord.

• Hij lette erop na de wedstrijd. (= hij lette op iets, bijvoorbeeld op zijn gedrag; na hoort bij de wedstrijd)

Een enkele keer wordt er op na in drie woorden geschreven. Er, op en na zijn dan woorden die tot een verschillend zinsdeel behoren.

• Wie treedt er op na de pauze? (op en treden vormen samen het werkwoord optreden; na hoort bij de pauze)