melk

Bij de uitspraak van melk mag er een korte toonloze e te horen zijn tussen de laatste twee medeklinkers: [mel·​​​​​​​^ək]. Het is niet verzorgd om een te duidelijke toonloze e te laten horen.

Zo’n [ə]-achtige overgangsklank tussen twee medeklinkers komt voor in woorden waarin een klinker wordt gevolgd door een [l] of [r], en daarna een [f], [g], [k], [m], [n], [p], [v] of [ch]. Andere voorbeelden zijn twaalf, erge, volk, warm, kern, dorp, halve, zorg.