Als naam van de heilige Sint-Nicolaas (de bisschop van Myra) of de personificatie daarvan (in wie kinderen geloven) krijgt Sinterklaas een hoofdletter. De aanduiding functioneert dan als een eigennaam: ze benoemt een unieke persoon.

• Ik denk dat ik Sinterklaas op het dak heb horen lopen.

Als het gaat om een persoon die de rol van Sinterklaas speelt, wordt sinterklaas met een kleine letter geschreven. De schrijfwijze met kleine letter is ook correct als het gaat om een voorwerp, bijvoorbeeld eetwaar of versiering, in de vorm van Sinterklaas. In beide gevallen functioneert de benaming als een soortnaam.

• Mijn zoontje raakte in de war door de vele sinterklazen die we op straat tegenkwamen.
• Ik heb drie chocoladen sinterklazen opgegeten.

Als aanduiding van de naamdag (6 december) of de feestdag (in België op 6, in Nederland op 5 december) van de heilige Sint-Nicolaas gaat het opnieuw om een eigennaam en is Sinterklaas de correcte schrijfwijze.

• Morgen is het Sinterklaas.

Als er naar de feestactiviteiten naar aanleiding van die naamdag of feestdag verwezen wordt, is de schrijfwijze sinterklaas correct.

• Bij de scouts hebben ze dit jaar geen sinterklaas georganiseerd.

Soms is zowel een hoofdletter als een kleine letter verdedigbaar, omdat zowel de interpretatie als eigennaam als de interpretatie als soortnaam mogelijk is.

• Hebben jullie een goede Sinterklaas / sinterklaas gehad?