Als bijvoeglijk naamwoord vóór een zelfstandig naamwoord kan alleen vergeefs gebruikt worden.

• Ze hebben een vergeefse poging gedaan om de vluchtelingen te redden.

Bij een koppelwerkwoord kunnen vergeefs en tevergeefs allebei voorkomen als naamwoordelijk deel van het gezegde.

• De pogingen om de vluchtelingen te redden waren vergeefs / tevergeefs.

Vergeefs en tevergeefs kunnen ook beide als bijwoord gebruikt worden. Het geeft dan nadere informatie over de handeling die door het werkwoord wordt uitgedrukt.

• Ze hebben vergeefs / tevergeefs geprobeerd om de vluchtelingen te redden.