Gedaan met laden. U bevindt zich op: Individueel leerleiderschap: hoe Arno Geens zijn leerweg vormgaf Levenslang Leren

Individueel leerleiderschap: hoe Arno Geens zijn leerweg vormgaf

Nieuwsbericht
30 september 2025

Arno Geens trok zijn stoutste schoenen aan en besloot bij NASA te werken — zonder plan, maar mét veel leergoesting. Een inspirerend verhaal over hoe individueel leerleiderschap je leven een heel nieuwe richting kan geven. Lees zijn verhaal!

Op een blauwe maandag, ergens onderweg door Silicon Valley, reed Arno Geens langs een imposant NASA-center. Wat voor de meesten niet meer zou zijn dan een kort ‘wauw’-momentje, werd voor hem het begin van iets veel groters. “Ik zat in de wagen en plots dacht ik: fuck, dit is het. Ik ga bij NASA werken.”

Waar dat idee vandaan kwam? Arno lacht als hij eraan terugdenkt. “Ik had eigenlijk al een behoorlijk gevulde carrière achter de rug. Ik begon ooit in de verpleegkunde, stapte daarna over naar grafische vormgeving, en werd later zelfs docent. Alles ging goed, en toch voelde ik: dit is het nog niet helemaal. Ik zocht een nieuwe uitdaging, iets buiten mijn comfortzone.” Wat begon als een spontane ingeving, groeide uit tot een radicaal plan: binnen het jaar wilde hij ‘aan de andere kant van het hek’ geraken, als medewerker van NASA.

Zonder concreet plan, maar met veel lef, gaf hij zichzelf een jaar om zijn droom na te jagen. Hij begon opnieuw te studeren, ook al spraken de vakken hem in het begin niet echt aan, en slaagde erin zijn doel te bereiken: een job bij NASA.

Zelf het roer in handen nemen

Het parcours van Arno is een schoolvoorbeeld van individueel leerleiderschap: zelfbewust keuzes maken, jezelf nieuwe doelen stellen en actief nieuwe kennis en ervaringen opzoeken, los van bestaande paden. “Ik merkte dat ik pas echt floreer in een omgeving waar ik voortdurend kan leren,” vertelt hij. “Zodra de mentale uitdaging wegvalt, dwaalt mijn aandacht af. Dan moet ik op zoek naar iets nieuws.”

Zijn ervaring bij NASA was slechts het begin. Terug in België kwam hij weer in een voorspelbare omgeving terecht en opnieuw voelde hij het: er moest iets veranderen. Hij besloot cognitieve wetenschappen te studeren om zijn eigen manier van denken beter te begrijpen.

Lateraal denken als kompas

Tijdens die studie ontdekte hij dat hij een ‘laterale denker’ is: iemand die niet lineair werkt naar oplossingen, maar grote gehelen overziet en nieuwe verbanden legt. “Dat inzicht hielp me begrijpen waarom klassieke loopbanen vaak niet bij mij pasten. Ik moet mijn eigen traject bouwen.”

Vandaag combineert Arno zijn passie voor ruimtevaart, kunst en wetenschap in twee eigen organisaties en verschillende internationale projecten. Zonder vastgelegde structuur, maar met een duidelijke focus op groei, leren en samenwerking.

“Ik weet niet precies waar ik naartoe ga, maar dat is voor mij net de uitdaging. Ik kies bewust voor een pad dat me uitdaagt om te blijven leren en groeien. Dat is mijn manier van werken, en leven.”