Best is standaardtaal in het hele taalgebied in de betekenissen ‘goed’ en ‘echt wel, heus wel’. De tweede betekenis geeft aan dat iets goed mogelijk is, dat iemand ergens toe in staat is.

• Je vindt het allemaal best.
• Je vindt stoppen met roken best makkelijk.
• Je kunt best stoppen met roken. (= je bent ertoe in staat)

Met het best(e) wordt aangegeven dat iets de voorkeur verdient, verkieslijk of aan te raden is. In de functie van bijwoordelijke bepaling wordt het best(e) in de standaardtaal in het hele taalgebied gecombineerd met het hulpwerkwoord kunnen.

• Stoppen met roken is het beste.
• Je kunt het best stoppen met roken. (= het is aan te raden)

In België wordt best(e) ook vaak zonder het lidwoord het en/of zonder kunnen gebruikt om aan te geven dat iets de voorkeur verdient of aan te raden is. Dat gebruik is standaardtaal in België. Het komt vooral voor in gesproken taal en in informele geschreven taal.

• Je kunt best stoppen met roken. (= het is aan te raden)
• Je stopt best met roken. (= het is aan te raden)

Het gebruik van best in combinatie met kunnen kan aanleiding geven tot verwarring. Nederlanders zullen best kunnen opvatten als ‘ertoe in staat zijn'. Belgen zullen best kunnen juist gemakkelijk kunnen opvatten als ‘het is aan te raden’. De verwarring kan voorkomen worden door het best te gebruiken als de betekenis ‘raadzaam, verkieslijk zijn' bedoeld is. Ook een formulering met een naamwoordelijk gezegde (‘het is het beste’) is ondubbelzinnig.

• Het is het beste dat je stopt met roken.