In de onderstaande zinnen kan de persoonsvorm zowel in het enkelvoud als in het meervoud staan, omdat de geredde drenkelingen als ondervindend voorwerp of als onderwerp kan worden opgevat.

• De geredde drenkelingen mankeert gelukkig niets. (ondervindend voorwerp)
• De geredde drenkelingen mankeren gelukkig niets. (onderwerp)

Als dat ondervindend voorwerp bij mankeren een persoonlijk voornaamwoord is, wordt de niet-onderwerpsvorm van dat voornaamwoord gebruikt.

• Ons mankeert gelukkig niets. (ons is de niet-onderwerpsvorm)
• Mij mankeert niets. (mij is de niet-onderwerpsvorm)

De onderwerpsvorm is ook correct. De persoonsvorm past zich dan aan het onderwerp aan.

• Wij mankeren gelukkig niets. (het meervoudige wij is de onderwerpsvorm)
• Ik mankeer niets. (het enkelvoudige ik is de onderwerpsvorm)