In de regel wordt de overtreffende trap van bijvoeglijke naamwoorden gevormd met het achtervoegsel -st: mooist, slimst, knapst, belangrijkst, interessantst, recentst, populairst. In plaats daarvan wordt steeds vaker een omschreven overtreffende trap met meest gebruikt. Zulke omschrijvingen met meest zijn vaak overbodig en niet aan te bevelen.

In de volgende gevallen is het wel algemeen gebruikelijk om de omschreven vorm met meest te gebruiken:

1. Bij bijvoeglijke naamwoorden die niet aan een zelfstandig naamwoord kunnen voorafgaan

De vorm met -st is dan onmogelijk.

• (is) meest begaan, (was) meest geneigd

2. Bij voltooide deelwoorden of tegenwoordige deelwoorden die als bijvoeglijk naamwoord gebruikt worden

Bij deelwoorden waarbij de werkwoordelijke betekenis op de achtergrond is geraakt, is de vorm met -st vaak ook mogelijk.

• meest getolereerd, meest gehaat
• meest gefrustreerd / gefrustreerdst, meest gemotiveerd / gemotiveerdst, meest geschikt / geschiktst, meest verzorgd / verzorgdst

3. Bij bijvoeglijke naamwoorden die in de uitspraak uitgaan op -st (geschreven als -st of -sd), -s (geschreven als -s of -sch), -sk, -de

De vorm op -st is dan vaak moeilijker uit te spreken, maar blijft soms wel mogelijk.

• meest robuust, meest verbaasd, meest vers / verst, meest praktisch, meest bruusk / bruuskst, meest stupide / stupiedst

4. Bij andere woorden waarvan de overtreffende trap of de verbogen vorm ervan moeilijker uit te spreken is en in ruimere zin bij langere woorden met veel lettergrepen

De vorm met -st is dan ook mogelijk.

• meest verloederd(e) / verloederdst(e), meest ernstig(e) / ernstigst(e), meest gebruikelijk(e) / gebruikelijkst(e), meest walgelijk(e) / walgelijkst(e), meest onverschillig(e) / onverschilligst(e), meest originele / origineelste

5. Bij langere woorden om een sterke nadruk te leggen

• Jan is de méést onbeschofte kerel die ik ken.