Beide spellingen zijn correct: transpersoon / trans persoon, transgenderpersoon, transgender persoon, transman / trans man, transvrouw / trans vrouw. Het verschil in spelling komt overeen met een verschil in beklemtoning. In een samenstelling als transman ligt de klemtoon op het eerste deel trans; in de woordgroep trans man hebben beide woorden een klemtoon.

Er is een groeiende voorkeur om deze combinaties in twee woorden te schrijven. Trans en transgender zijn dan bijvoeglijke naamwoorden die een kenmerk van een persoon aangeven. Bij zelfstandige naamwoorden als transgender, transpersoon, transgenderpersoon, transman en transvrouw valt het kenmerk samen met de persoonsaanduiding zelf. Zulke aanduidingen worden makkelijker als stigmatiserend ervaren.

Combinaties waarin transgender niet slaat op een kenmerk van de persoon of zaak die erop volgt, worden aaneengeschreven, bijvoorbeeld het transgenderthema, de transgenderzorg, een transgenderspecialist. Transgender wordt in zulke samenstellingen als zelfstandig naamwoord gebruikt.