Je mag enkel verkiezingspubliciteit aanbrengen:

• op openbare plaatsen die door de gemeentelijke overheden zijn bestemd voor aanplakking
• op privaat domein als de eigenaar of gebruiksgerechtigde vooraf schriftelijke toestemming heeft gegeven.

Je mag geen verkiezingsaffiches aanbrengen op andere goederen beheerd door openbare besturen.

Gemeenten zijn niet verplicht om plaatsen of borden te bestemmen voor verkiezingspropaganda.

De beslissing of er borden worden geplaatst, wanneer en hoeveel, behoort tot de lokale autonomie van de gemeenten. De steden en gemeenten kunnen hieromtrent een eigen politiereglement uitvaardigen waarin ze bijkomende regels stellen.

Besturen moeten rekening houden met de beginselen van behoorlijk bestuur en een gelijke behandeling tussen alle lijsten garanderen.

Er is geen stedenbouwkundige vergunning nodig voor de plaatsing van reclameborden voor verkiezingspropaganda op privaat domein. Een gemeente kan verkiezingsaffiches en aanplakborden op privaat domein wel beperken via een politieverordening. Het is immers de taak van de gemeenten om te voorzien in een goede politie die waakt over de zindelijkheid, de gezondheid, de veiligheid en de rust op openbare wegen en plaatsen, en in openbare gebouwen.

Gemeenten moeten een evenwicht zoeken tussen:

• de vrijheid van meningsuiting, waaronder het plaatsen van verkiezingsborden op privaat domein valt, en
• de politionele verantwoordelijkheid van de gemeente om de openbare orde te vrijwaren.

Het recht op vrije meningsuiting is niet absoluut. De onbeperkte mogelijkheid om te afficheren op privé-eigendommen zou kunnen leiden tot de verstoring van de openbare orde en tot visuele vervuiling.

De verantwoording van beperkingen moet wel beantwoorden aan een dwingende maatschappelijke nood, zoals de zindelijkheid, de gezondheid, de veiligheid en de rust op openbare wegen, openbare plaatsen en in openbare gebouwen. De beperking moet bovendien in redelijke verhouding staan ten aanzien van het beoogde doel. Het verbod moet op voldoende wijze gebaseerd zijn op motieven omtrent de materiële openbare orde.

Als een algemeen verbod niet verantwoord kan worden met een dergelijke doelstelling, is er volgens de rechtspraak van de Raad van State en het Grondwettelijk Hof een te grote beperking van de vrije meningsuiting en is het verbod vatbaar voor vernietiging.

Er is een verbod op publiciteit op vrijstaande constructies langs alle autosnelwegen en de meeste gewestwegen voor zover herkenbaar vanaf die wegen en ongeacht de afstand. Voor verkiezingspubliciteit is geen uitzonderingsbepaling van toepassing. De vrijstelling van een stedenbouwkundige vergunning voor verkiezingspubliciteit doet geen afbreuk aan andere wettelijke voorschriften, zoals het Koninklijk Besluit van 14 december 1959.

Hoewel vrijstaande publiciteitsinrichtingen principieel verboden zijn, treedt het Agentschap Wegen en Verkeer niet op tegen verkiezingspubliciteit langs gewestwegen op dragers van de gemeente.

Voor een inname van het openbaar domein beheerd door het Vlaams Gewest heb je wel altijd een vergunning van de wegbeheerder en de burgemeester nodig. Het Agentschap Wegen en Verkeer zal verkiezingspubliciteit zonder vergunning op het openbaar gewestdomein verwijderen.

Voor inlichtingen over de regeling geldend langs een welbepaalde gewestweg, beheerd door het Agentschap Wegen en Verkeer, kan je volgende afdelingen contacteren: