Veel wilde bijensoorten nestelen onder de grond en staan daarom bekend als zandbijen. In tegenstelling tot honingbijen en hommels leven ze solitair en vormen ze geen kolonies. Ze spelen een belangrijke rol in het ecosysteem: het zijn uitstekende bestuivers van onze planten en voedselgewassen en hun nestgedrag verbetert de bodem.

De grijze zandbij

Een van de eerste wilde bijen die in het voorjaar actief worden, is de grijze zandbij. Deze middelgrote bij, die door haar beharing wat lijkt op een kleine hommel, vliegt laag over de grond op zoek naar een geschikte nestplek in losse, zanderige bodem.

De grijze zandbij heeft een sterke voorkeur voor wilgenstuifmeel. Soorten zoals de boswilg en de kraakwilg zijn een belangrijke voedselbron voor haar larven. Zonder bloeiende wilgen in de buurt heeft deze bij het erg moeilijk om te overleven.

De roodpotige groefbij

Ook de roodpotige groefbij kiest voor een ondergrondse nestplek, maar vaak in grotere groepen. Ze nestelt zich op zandpaden of zelfs tussen de tegels en klinkers van opritten in dorpen en steden. Wanneer de nieuwe generatie uit de grond kruipt, levert dat een spectaculair schouwspel op.