Bij vreemde plaatsnamen geven Nederlandstaligen hoe langer hoe meer de voorkeur aan zogenoemde endoniemen, de namen zoals ze in het land van herkomst zelf gelden. De vernederlandste vormen verliezen langzamerhand terrein.

Dat geldt uiteraard niet voor plaatsnamen zoals Parijs, Londen, Wenen, Lissabon, Warschau en Berlijn. Maar daarnaast horen we bijvoorbeeld steeds meer Frankfurt (Frankfort), Nürnberg (Neurenberg), Firenze (Florence), Sulawesi (Celebes), Bourgogne (Bourgondië) en Göteborg (Gotenburg).

De meeste media sluiten zich bij die ontwikkeling aan: ook zij gebruiken de endonieme vormen die steeds gebruikelijker worden, maar passen ze min of meer aan ons uitspraaksysteem aan. Bij Göteborg bijvoorbeeld wordt de Zweedse uitspraak [jeu·tə·borj] tot [geu·tə·borch] (uitzonderlijk met klemtoonverschuiving) vernederlandst.

Onder meer deze Nederlandse of vernederlandste vormen komen in de praktijk heel vaak voor:

• China: Peking.
• Duitsland: Aken, Berlijn, Keulen, Hamburg, Beieren, Sleeswijk-Holstein, Noord-Rijnland-Westfalen.
• Frankrijk: Duinkerke, Kassel, Parijs, Reims, Rijsel, Straatsburg. De overige plaatsen in Frans-Vlaanderen behouden hun Franse naam.
• Italië: Genua, Mantua, Milaan, Napels, Padua, Rome, Triëst, Turijn, Venetië; Abruzzen, Calabrië, Campanië, Ligurië, Lombardije, Toscane, Umbrië.
• Midden-Oosten en Afrika: Alexandrië, Algiers, Damascus, Jeruzalem, Caïro, Tunis, Tanger, Oran, Luxor.
• Oostenrijk: Salzburg, Wenen; Karinthië.
• Oost-Europa: Boedapest, Boekarest, Moskou, Sint-Petersburg, Warschau.
• Portugal: Lissabon.
• Scandinavië: Kopenhagen.
• Verenigd Koninkrijk: Londen, Theems.

In de lijst Buitenlandse aardrijkskundige namen in het Nederlands(opent in nieuw venster) van de Taalunie kunt u opzoeken welke endonieme vormen gangbaar zijn.