Gedaan met laden. U bevindt zich op: klemtoonteken (taalkundige term) Taaladviezen

klemtoonteken (taalkundige term)

Als klemtoonteken wordt het accent aigu (´) gebruikt. Het klemtoonteken kan boven een klinker of een tweeklank worden gezet om een woord te benadrukken. In tweeklanken die met meer dan twee klinkerletters worden geschreven, krijgen alleen de eerste twee klinkerletters een klemtoonteken. Bij de ij vervalt het tweede klemtoonteken meestal door technische beperkingen.

  • Dat is dé manier om winst te maken.
  • Over zo’n voorstel mag je niet twijfelen. Dóén!
  • Dat is geen snééuw, maar hágel!
  • Het water was íjzig!

Het klemtoonteken wordt ook gebruikt als uit de context niet meteen duidelijk is of een woord met of zonder klemtoon uitgesproken moet worden, of waar de klemtoon in een woord precies ligt.

  • We zullen met deze nieuwe machine nooit méér adressen kunnen afdrukken. (naast: We zullen met deze nieuwe machine nooit meer adressen kunnen afdrukken.)
  • Er ligt een boek vóór jou. (naast: Er ligt een boek voor jou.)
  • Hij kreeg meer dan één attentie. (naast: Hij kreeg meer dan een attentie, het was een heus cadeau.)

Op hoofdletters komen geen klemtoontekens, behalve als het volledige woord in hoofdletters is geschreven.

  • Eén persoon is gewond geraakt.
  • GÉÉN RACISME!

Het is aan te raden om spaarzaam om te springen met klemtoontekens. Te veel klemtoontekens maken de tekst visueel onrustig. Als er geen foutieve interpretatie dreigt, zijn klemtoontekens niet nodig. De lezer zal dan door de context de klemtoon juist leggen.