Als onbepaald voornaamwoord (‘niet één ding, geen enkele zaak') en als bijwoord van ontkenning (‘helemaal niet') is zowel niets als niks correct. Niks is over het algemeen informeler dan niets.

• Ik begrijp er niets / niks van.
• Ik heb niets / niks gevonden.
• Dat bevalt mij niets / niks.
• Jij bent niets / niks veranderd.

In bepaalde vaste combinaties is niks de gebruikelijke vorm, bijvoorbeeld: een vent van niks, drie keer niks, dat is niet niks!

Als zelfstandig naamwoord (‘situatie van een totale leegte, het niet- of niets-zijn') is niets gebruikelijk.

• Hij kwam uit het niets.
• Volgens hem volgt op de dood het absolute niets.