Ophouden wordt in de betekenis ‘eindigen, stoppen, niet doorgaan' in principe vervoegd met zijn.

• We zijn er maar mee opgehouden.
• Ik heb geen idee waarom ze ermee zijn opgehouden.
• De regen is opgehouden.

In enkele gevallen kan ophouden ook met hebben worden vervoegd, vooral in de combinaties opgehouden hebben te bestaan en opgehouden hebben met regenen (hagelen, sneeuwen ...).

• In 1991 heeft / is de Sovjet-Unie officieel opgehouden te bestaan.
• Het heeft / is eindelijk opgehouden met regenen!