Gedaan met laden. U bevindt zich op: verbuiging, verbuigen (taalkundige term) Taaladviezen

verbuiging, verbuigen (taalkundige term)

synoniem van verbuiging = declinatie

Verbuiging is de vormverandering die nodig is om een zelfstandig naamwoord (schoen/schoenen, beker/bekers), een bijvoeglijk naamwoord (wit/witte) of een voornaamwoord (ons/onze) bij andere woorden te laten passen. We verbuigen een woord door een uitgang (-en, -s, -e) aan het grondwoord toe te voegen.

De meeste zelfstandige naamwoorden hebben een enkelvoudsvorm en een meervoudsvorm.

  • Van wie is die schoen? Ik heb twee schoenen.
  • Dat is mijn beker. Er staan drie bekers op tafel.

Bijvoeglijke naamwoorden hebben gewoonlijk een onverbogen vorm (zonder buigings-e) en een verbogen vorm (met buigings-e). De regels voor de verbuiging bepalen wanneer een bijvoeglijk naamwoord wel of geen -e krijgt.

  • wit paard, een wit paard, het witte paard, Anna’s witte paard
  • lekkere taart, een lekkere taart, de lekkere taart, Julies bekende chocoladetaart

Van de voornaamwoorden heeft alleen ons een verbogen vorm: onze.

  • ons kind, onze dochter, onze zonen