Het Italiaans heeft niet dezelfde uitspraak als het Nederlands. Hieronder staat een overzicht van de belangrijkste principes waarmee u rekening kunt houden als u Italiaanse woorden, in het bijzonder eigennamen, wilt uitspreken zoals in de taal van oorsprong.

Meestal is de voorlaatste lettergreep beklemtoond, bij uitzondering de op twee na laatste. Soms wordt de klemtoon aangegeven door een klemtoonteken op de klinker.

De uitspraak bij de voorbeelden hieronder is de uitspraak in het Italiaans. In het Nederlands worden die woorden niet noodzakelijk op die manier uitgesproken. Op de specifieke pagina’s over Italiaanse eigennamen is de uitspraakinformatie soms een vernederlandst compromis, rekening houdend met het spellingbeeld en de ingeburgerde uitspraak. Bijvoorbeeld: bij de naam Giuseppe Guerini staat [ĝwer·rie·nie] in plaats van het Italiaanse [ĝwee·rie·nie].