Gedaan met laden. U bevindt zich op: durven / durven te Taaladviezen

durven / durven te

In België wordt te regelmatig weggelaten als een vorm van durven in de onvoltooid tegenwoordige tijd persoonsvorm van een hoofdzin is of enkelvoudige persoonsvorm van een bijzin is. Dat gebruik van durven zonder te is standaardtaal in België. Standaardtaal in het hele taalgebied zijn de constructies met te.

  • Hij durft niet (te) komen.
  • Hij durft haar de waarheid niet (te) vertellen.
  • Ze durven niet (te) komen.
  • Ik weet niet of hij durft (te) komen.
  • Ik weet niet of hij haar de waarheid durft (te) vertellen.

Te kan in de standaardtaal in het hele taalgebied wegvallen als de vorm durven wordt gebruikt als infinitief, of als meervoudige persoonsvorm in een bijzin. Ook de vorm met te is in die gevallen standaardtaal in het hele taalgebied.

  • Hij zal niet durven (te) komen.
  • Ik weet niet of hij zal durven (te) komen.
  • Hij zal haar de waarheid niet durven (te) vertellen.
  • Ik weet niet of zij haar de waarheid durven (te) vertellen.

Als voor durven al een te staat, wordt de tweede te altijd weggelaten.

  • Ze schijnt haar de waarheid niet te durven vertellen.

Als durven in een eindgroep staat die uit drie (of meer) werkwoorden bestaat, is weglating van te verplicht.

  • Ik zou haar dat niet durven laten doen.