In de meeste VO-gebouwen zijn de laadpalen privé. Dit betekent dat enkel VO-medewerkers die toegang hebben tot de parking, van de laadpunten kunnen gebruikmaken. Buurtbewoners of andere externe gebruikers hebben geen toegang. Het doel van deze infrastructuur is om de medewerkers van de VO-gebouwen te voorzien van laadmogelijkheden.

Een belangrijke reden waarom VO-laadpalen niet publiek toegankelijk zijn, is het lage laadtarief. Dit ligt aanzienlijk lager dan bij publieke laadpunten. Als buurtbewoners hier goedkoop zouden kunnen laden, zouden de laadpalen vaak bezet zijn en zouden VO-medewerkers geen laadmogelijkheid hebben. Publieke toegang is bovendien niet de bedoeling van de financiering vanuit het Vlaams Klimaatfonds.

In sommige gevallen kan het principe van “semipubliek” worden toegepast, bijvoorbeeld bij opleidingscentra zoals VDAB of sportcentra zoals Sport Vlaanderen. Bij semipublieke laadpunten heeft iedereen toegang tijdens de openingsuren van het gebouw. Buiten deze uren moet de parking echter op een gecontroleerde manier kunnen worden afgesloten, bijvoorbeeld met een slagboom of toegangspoort. Zo wordt gewaarborgd dat de laadpalen enkel toegankelijk zijn wanneer het gebouw in gebruik is en misbruik door derden wordt voorkomen.

Publieke laadpunten zijn volledig toegankelijk voor iedereen, zonder beperkingen op basis van gebruikersgroep of openingstijden. Dit type laadpunt bevindt zich meestal op publieke parkeerplaatsen en hanteert een marktconform laadtarief.