Ouders voor Inclusie: "Erken ouders als ervaringsdeskundigen over noden van hun kinderen met een beperking"
Vlaanderen blijft zich inzetten voor gelijke kansen, integratie en inburgering. Dat doet de Vlaamse overheid niet alleen, maar in samenwerking met partners uit het middenveld. Het Agentschap Binnenlands Bestuur zet daarom elke maand een van haar partnerorganisaties in de kijker. Deze keer is het de beurt aan Ouders voor Inclusie.
Wat doet Ouders voor Inclusie (OvI)
Kim Van Mele, bestuurslid bij OvI: “We zijn een vereniging van, en voor ouders van kinderen met een ondersteuningsnood. De ondersteuningsnood mag je in de breedste zin van het woord interpreteren. We helpen ouders met allerlei vragen, ongeacht de diagnose of de graad van beperking van hun kind. Onze peer-to-peer of van ouder tot ouder- werking is het kloppend hart van Ouders voor Inclusie. Daarnaast bieden we ook dienstverlening, zo kunnen ouders terecht bij ons Steunpunt voor Inclusie met concrete vragen om hun pedagogische keuze voor inclusie waar te maken.”
“Met de pedagogische keuze bedoelen we dat ouders ervoor kiezen om hun kind te laten opgroeien IN de maatschappij en daarbij betrokken wordt en erbij hoort. “ vult Matthias Van Raemdonck, medewerker Steunpunt voor Inclusie aan. “Ouders die kiezen om hun kind naar de reguliere school, sportclub, jeugdbeweging of andere activiteiten te laten gaan, samen met broers of zussen bijvoorbeeld. We schetsen hen wat hun rechten zijn, en helpen om samen met de aanwezige partners constructief naar mogelijkheden te zoeken.”
Hoe lang bestaat Ouders voor Inclusie al? En waar zijn jullie actief?
Van Raemdonck: “Dit jaar is ons feestjaar, we bestaan dan al 25 jaar! Al die jaren zijn we Vlaanderen breed actief en bereiken we ouders van De Panne tot in Maaseik, en alles daartussen.”
Hoe zet Ouders voor Inclusie zich in voor het gelijkekansenbeleid?
Van Mele: “Dit doen we in de eerste plaats als belangenbehartiger, als ouderorganisatie zijn we namelijk uniek omdat we over de doelgroepen heen werken en we inclusie en de ouderstem duidelijk centraal plaatsen. Vanuit deze rol in combinatie met onze dienstverlening via het Steunpunt ontvangen we bovendien heel wat vragen en hebben we een unieke signaalfunctie naar het beleid.”
“Verder zetten we onze kennis en expertise actief in voor kennisdeling. Zo ontwikkelen we handelingsgerichte tools die inclusieprocessen kunnen ondersteunen en maken we kleine sensibiliseringscampagnes om de ‘excluses’, de ‘ja maars…’ de wereld uit te helpen. Onze onafhankelijke positie en rol van netwerker als het gaat over inclusie bij verschillende partners in de verschillende domeinen zijn hierbij van grote waarde.”
“Daarnaast willen we misschien ook wel belichten dat sommige ouders meerdere barrières ervaren. We noemen dit zelf ook wel de ‘dubbele schaduw’. Elk kenmerk van een persoon kan immers een uitdaging met zich meebrengen, en interageren met andere kenmerken. Ouder zijn van een kind met extra ondersteuningsnood én bijvoorbeeld meertalig zijn, heeft invloed op elkaar. Eén + één is dan niet twee, maar drie. We proberen daar bewust en zorgvuldig mee om te gaan, soms ook samen met organisaties die daar veel ervaring mee hebben. We zijn ons sterk bewust van de impact van intersectionaliteit.” vult Van Raemdonck aan.
Op welke prestatie zijn jullie trots?
Van Mele: “We zijn eigenlijk trots op elke ouder die zich gehoord en gesteund voelt bij ons. We zijn ook trots dat we als organisatie mee konden schrijven aan het advies voor de onafhankelijke commissie inclusief onderwijs. Op die manier kunnen we echt die inclusie in het onderwijs mee vormgeven.”
Van Raemdonck: “Ook de werking van ons Steunpunt voor Inclusie is iets ook waar we trots op zijn. Al 12 jaar kunnen we deze dienstverlening bieden aan ouders. We praten niet alleen over inclusie, maar versterken hen handelingsgericht, brengen ouders met elkaar in verbinding of zitten mee op overleg met bijvoorbeeld de voetbaltrainers, de leerkrachten.”
Waar ziet Ouders voor Inclusie nog werkpunten?
“We zijn als ouders echt ervaringsdeskundigen als het over de noden van onze kinderen met een beperking gaat. Dat wordt vandaag soms te weinig erkend aan de overleg- en beleidstafels. Het zou fijn zijn als we als ouders daar meer als gelijkwaardige partners worden gezien,” aldus Van Mele.
Wat hopen jullie op het einde van deze beleidsperiode te bereiken?
Van Raemdonck: “We zien momenteel veel verschuivingen op vlak van onderwijs en welzijn, we hopen dat die allemaal richting een inclusiever beleid gaan. We hopen ook dat inclusie van mensen met een ondersteuningsnood meer en meer de norm wordt, en geen ‘apart beleid’ blijft. We hopen hier als organisatie een positief verschil te kunnen maken.”
Om af te sluiten: Welke boodschap hebben jullie voor de lezers?
Van Mele: “Ik raad ouders aan om volwaardig te kiezen voor inclusie. Er zijn mensen die hen kunnen ondersteunen, zowel in hun eigen omgeving als bij organisaties zoals ons. Er zullen veel stemmen zijn die zeggen dat je andere keuzes moet maken. Maar durf toch die keuze voor inclusie maken, zelfs al is het minder evident.”