Samenvatting

Een beroepsverkoper die onroerende goederen aankoopt om ze te verkopen kan dit krachtens artikel 62 W. Reg. (tegenwoordig art. 2.9.4.2.4 VCF) doen tegen een verlaagd registratierecht van 4% op voorwaarde dat hij

1. een beroepsverklaring aflegt en
2. bij het verstrijken van een termijn van 5 jaar na die verklaring bij machte is om door een reeks wederverkopen te laten blijken dat hij het aangegeven beroep werkelijk uitoefent.

Gezien de fiscale wet strikt moet geïnterpreteerd worden kan het vervreemden van een recht van opstal niet in aanmerking genomen worden om het vervullen van de tweede voorwaarde aan te tonen. Eiseres brengt overigens geen stukken aan die de vervreemding van een recht van opstal in samenloop met de verkoop van een gebouw bewijst.

In de referentieperiode van 5 jaar heeft eiseres 1 aankoop en 2 wederverkopen gerealiseerd. Zoals hoger vermeld kan de vervreemding van het opstalrecht niet mee in aanmerking genomen worden.

Naar het oordeel van de rechtbank kan deze beperkte activiteit niet beschouwd worden als ‘een reeks wederverkopen’.

Terecht heeft administratie aangenomen dat het gunsttarief van 4% vervalt en eiseres de gewone registratierechten op de aankopen verschuldigd is verminderd met de bij de registratie reeds geheven rechten.