In het ontwerp werd herhaaldelijk verwezen naar de WADA-code en naar de Internationale Standaarden, waarbij dan veelal werd bepaald dat een bepaalde handeling, gedraging of regel ermee in overeenstemming moest zijn. Op een gelijkaardige wijze werd verwezen naar "het technisch document van WADA dat op grond van een risicoanalyse bepaalt welke verboden stoffen en methoden in welke sportdisciplines het meest gebruikt worden" (ontworpen artikel 15, § 1, vierde lid). De definitie van "binnen wedstrijdverband" werd bepaald in het ontworpen artikel 2, 10°, "tenzij het anders bepaald is in de regels van de internationale federatie of het bestuursorgaan van het evenement in kwestie". Een elitesporter van internationaal niveau werd gedefinieerd als "elke sporter die een sportactiviteit beoefent op internationaal niveau, zoals gedefinieerd door de internationale federatie" (ontworpen artikel 2, 19°), een evenementenperiode als "de tijd tussen de start en het einde van het evenement, zoals vastgelegd door het bestuursorgaan van het evenement" (ontworpen artikel 2, 22°). Er werd ten slotte ook bepaald dat de federaties onderworpen zijn aan "de antidopingregels van de internationale sportfederaties waartoe ze behoren" (ontworpen artikel 24, § 1, eerste lid). Telkens ging het om verwijzingen naar een regel of een beslissing van een internationale of anderszins externe instantie.

Indien dergelijke verwijzingen voorkomen in delegaties van regelgevende bevoegdheid aan de Vlaamse Regering, is er op zich geen bezwaar tegen een dergelijk (onrechtstreeks) procedé van regelgeving door verwijzing, aangezien de eigenlijk beoogde rechtsregels door de Vlaamse Regering zullen worden vastgesteld en bekendgemaakt. De zorg voor de overeenstemming van die rechtsregels met de regels of beslissingen waarnaar verwezen wordt, berust bij de Vlaamse Regering. De burgers moeten die overeenstemming wel kunnen controleren, opdat zij kunnen nagaan of de Vlaamse Regering wetmatig is opgetreden. Alleen al daarom moesten de betrokken bepalingen van de WADA-Code of de Internationale Standaarden zo nauwkeurig mogelijk omschreven worden.

Indien de zo-even geschetste verwijzingen voorkomen in bepalingen die zelf rechtsregels inhouden ten aanzien van burgers (bijvoorbeeld sporters), sportverenigingen of federaties, kan het (ditmaal rechtstreekse) procedé van regelgeving door verwijzing wel problematisch zijn: het gaat om normen die niet onderworpen zijn aan de geldende waarborgen bij de totstandkoming van regelgeving en die niet op de bij artikel 55 van de bijzondere wet van 8 augustus 1980 voorgeschreven wijze zijn bekendgemaakt, wat problematisch is op het vlak van de tegenstelbaarheid van de betrokken normen. In die gevallen moeten de verwijzingen in beginsel worden vervangen door een weergave van de inhoud van de beoogde regels.

De regels waarnaar verwezen wordt, moeten in ieder geval voldoende kenbaar zijn. Zij moeten voldoen aan de noodzakelijke kwalitatieve vereisten om als rechtsregels beschouwd te kunnen worden, opdat zij ook daadwerkelijk toegankelijk zijn voor de betrokken burgers. Aangezien de regels inmengingen kunnen inhouden in bepaalde grondrechten, moeten zij immers bij wet zijn voorzien, hetgeen onder meer impliceert dat een regeling die dergelijke beperkingen inhoudt, toegankelijk, precies en voorzienbaar in haar gevolgen moet zijn.

Specifiek wat de Internationale Standaarden betreft, moest worden opgemerkt dat er talrijke ·opmerkingen in voorkwamen die niet konden worden beschouwd als normatieve bepalingen. Het was dan ook raadzaam om de betrokken onderdelen van de Internationale Standaarden nauwkeurig te identificeren, waarbij niet-normatieve bepalingen moesten worden geweerd. Dit gebeurde best in het ontwerp zelf, in het besluit van de Vlaamse Regering (in geval van een delegatie) of in een bijlage erbij. Zo dit om praktische redenen niet haalbaar zou zijn, kan bijvoorbeeld op de website van de Vlaamse overheid een aangepaste versie van de Internationale Standaarden (met daarin enkel de normatieve bepalingen) worden weergegeven, waarnaar dan wel moet worden verwezen in het ontwerp.

Het technisch document van het WADA, waarnaar verwezen wordt in het ontworpen artikel 15, § 1, vierde lid, moest alleszins duidelijk geïdentificeerd worden.

Ook de algemene verwijzing naar "de antidopingregels van de internationale sportfederaties" kon problematisch zijn. Er zou aan de sportverenigingen en/of aan de federaties kunnen worden opgelegd ervoor te zorgen dat deze regels meegedeeld worden aan hun leden of dat zij de regels bekendmaakten op een voldoende rechtszekere manier.