Aangezien de beslissing om in een concreet geval een adviestermijn in te korten een bestuurshandeling lijkt te zijn in de zin van artikel 1, eerste streepje, van de wet van 29 juli 1991 betreffende de uitdrukkelijke motivering van de bestuurshandelingen, viel ze onder de toepassing van die wet. Het was dus overbodig en misleidend om te stellen dat de beslissing om de termijn in te korten “gemotiveerd” moest zijn. Het was overbodig omdat de verplichting tot formele motivering rechtstreeks voortvloeit uit de wet van 29 juli 1991. Het was misleidend omdat een dergelijke bepaling de indruk wekte dat de formele motiveringsverplichting niet zou bestaan als ze niet uitdrukkelijk was voorgeschreven in het ontworpen besluit. (Advies 54.830/3 van 27 januari 2014 over een ontwerp van besluit van de Vlaamse Regering tot wijziging van artikel 7 van het besluit van de Vlaamse Regering van 30 september 2005 houdende vaststelling van de criteria voor de erkenning van de plaatselijke kerk- en geloofsgemeenschappen van de erkende erediensten (p. 7, punt 11))