Artikel 4 van het ontwerp regelde de opheffing van artikel 8 van het besluit van 22 april 2016. Dat artikel 8 was een wijzigingsbepaling, die aan de bijlage bij het besluit van 14 december 1983 een punt 10 toevoegde (dat bij artikel 10 van het ontwerp werd opgeheven).

Volgens de nota aan de Vlaamse Regering gebeurde de opheffing van artikel 8 “om redenen van legistieke duidelijkheid”.

Deze werkwijze moest evenwel afgeraden worden. Zoals uiteengezet in de “Handleiding Wetgevingstechniek” is, “[z]odra een bepaling tot wijziging van een oorspronkelijke tekst in werking treedt, (…) ze ogenblikkelijk uitgewerkt: als ze een vervanging, toevoeging of invoeging in de oorspronkelijke tekst betreft, wordt de inhoud van de wijzigingsbepaling onmiddellijk in de tekst opgenomen; als ze een opheffing in de oorspronkelijke tekst betreft, is de opheffing onmiddellijk werkelijkheid in die tekst. (…) Het is dus zinloos een wijzigingsbepaling die in werking is getreden op te heffen of te wijzigen: die moeite komt te laat. In werkelijkheid moeten alle nieuwe opheffingen of wijzigingen rechtstreeks in de (gewijzigde) oorspronkelijke tekst zelf gebeuren”. ( Advies 61.722/1 van 12 juli 2017 over een ontwerp van besluit van de Vlaamse Regering tot wijziging van het besluit van de Vlaamse Regering van 14 december 1983 houdende sommige maatregelen tot harmonisatie van de werking en van de presentiegelden en vergoedingen van adviesorganen en het besluit van de Vlaamse Regering van 22 april 2016 betreffende de Vlaamse openbare statistieken, p. 4-5, punt 3)