Waar de huidige tekst van artikel 31 van het te wijzigen besluit bepaalde dat het departement de registratie introk als de verplichtingen voor de attestering en registratie niet nageleefd werden, voerde het ontworpen artikel 31 een discretionaire bevoegdheid in om daartoe te besluiten (met de woorden: “kan… intrekken”). Aangezien er hier sprake was van een delegatie van individuele beslissingsbevoegdheid aan ambtenaren, moesten de grenzen van die bevoegdheidsopdracht evenwel duidelijk worden aangegeven, bij voorkeur door te bepalen in welke omstandigheden van de opgedragen bevoegdheden mocht worden gebruikgemaakt.

Toen de gemachtigde daarover bevraagd werd, antwoordde die: “We bevestigen het opzet van deze bepaling dat het departement over een discretionaire bevoegdheid beschikt om te oordelen of het opportuun is de registratie van een of meerdere opleidingen van een opleidingsverstrekker in te trekken, meer specifiek wanneer de vastgestelde inbreuken inzake attestering zwaarwichtig zijn en/of herhaaldelijk plaatsvinden. Een dergelijke beslissing moet proportioneel en redelijk zijn, in verhouding dus met de vastgestelde inbreuken. Een specificering, namelijk dat het dat zwaarwichtige en herhaaldelijke vastgestelde inbreuken betreft, kan worden opgenomen in de ontworpen bepaling.”

De Raad van State kon instemmen met de toevoeging van een dergelijke nadere afbakening. ( Advies 77.284/1 van 27 december 2024 over een ontwerp van besluit van de Vlaamse Regering tot wijziging van het besluit van de Vlaamse Regering van 21 december 2018 tot uitvoering van afdeling 6 – toekenning van betaald educatief verlof in het kader van voortdurende vorming van de werknemers – van hoofdstuk IV van de herstelwet van 22 januari 1985 houdende sociale bepalingen en tot wijziging van artikel 4 van het besluit van de Vlaamse Regering van 17 mei 2013 betreffende de loopbaanbegeleiding, wat betreft de optimalisatie van het operationele proces, p.5, punt 6)