Aanmelding van regelgeving bij de Europese Commissie
Alle regelgevende maatregelen die genomen worden om Europese richtlijnen om te zetten, moet je aanmelden bij de Europese Commissie.
Daarnaast moet je ook sommige nieuwe Vlaamse regelgeving aanmelden. De aanmeldingsprocedures variëren naargelang het geval. Ga daarom steeds na of het EU-recht een aanmelding bij de Commissie voorschrijft en hoe die aanmelding moet gebeuren.
De meeste voorkomende notificatieverplichtingen worden hieronder besproken.
Omzetting van Europese richtlijnen
EU-richtlijnen bevatten altijd een verplichting om de Europese Commissie in kennis te stellen van de daartoe vastgestelde implementatieregelingen. In bepaalde gevallen moet ook al eerder een ontwerp ter informatie of ter goedkeuring aan de Commissie worden voorgelegd.
De aanmelding van Vlaamse omzettingsmaatregelen bij de Commissie gebeurt via het THEMIS platform.
De aanmelding van de volledige omzetting moet steeds begeleid worden door een concordantietabel. Om na te gaan of de omzetting volledig is controleert de Commissie voornamelijk deze tabel.
Meer informatie kan je vinden in de Omzendbrief VR/2016/41 betreffende de coördinatie van de omzetting van Europese regelgeving en van de maatregelen in het kader van inbreukprocedures.(Word bestand opent in nieuw venster)
Staatssteun
Voorgeschreven bij
Artikel 108, lid 3, van het Verdrag betreffende de Werking van de Europese Unie (VWEU)(opent in nieuw venster)
De Europese Unie wil gelijke concurrentievoorwaarden scheppen voor alle ondernemingen op de interne markt. Omdat staatsteun de mededinging op de Europese markt kan verstoren, is staatssteun in principe verboden
Wat is staatssteun?
Er is sprake van staatssteun in de zin van artikel 107, lid 1 van het VWEU, als steun wordt verleend die voldoet aan vijf cumulatieve criteria:
- de steun wordt verleend aan een onderneming die een economische activiteit verricht;
- de steun wordt door overheidsmiddelen bekostigd;
- deze overheidsmiddelen verschaffen een economisch voordeel dat niet via normale commerciële weg zou zijn verkregen (non-marktconformiteit);
- de maatregel is selectief: geldt voor één of enkele ondernemingen, een specifieke sector of regio;
- de maatregel vervalst de mededinging (in potentie) en (dreigt te) leiden tot een ongunstige beïnvloeding van het handelsverkeer in de EU.
Uitgebreide informatie over de bovenstaande criteria is te vinden in de gids van de Europese Commissie(opent in nieuw venster).
Vrijstellingen
De Commissie heeft in de zogeheten groepsvrijstellingsverordeningen verklaard dat bepaalde soorten steunmaatregelen verenigbaar zijn met de artikelen 107 en 108 van het VWEU en daarom zijn vrijgesteld van de reguliere aanmeldingsverplichting.
Zie o.m. de Algemene Groepsvrijstellingsverordening (AGVV): Verordening (EU) nr. 651/2014 van de Commissie waarbij bepaalde categorieën steun op grond van de artikelen 107 en 108 van het Verdrag met de interne markt verenigbaar worden verklaard(opent in nieuw venster)
Bepaalde soorten steunmaatregelen kunnen ook worden vrijgesteld van de gebruikelijke aanmeldingsverplichting voor staatssteun indien de steun aan de betreffende onderneming gedurende een bepaalde periode niet meer bedraagt dan een bepaald vastgesteld bedrag — de zogenaamde de-minimisregel.
Zie Verordening nr 2023/2831 (opent in nieuw venster)
Meer info vind je op de website van VLAIO(opent in nieuw venster)
Kennisgeving of Aanmelding
via State Aid Notifications Interactive systeem (SANI)
Voor vrijgestelde steunmaatregelen geldt een kennisgevingsverplichting aan de Europese Commissie.
De commissie wordt op de hoogte gesteld na de definitieve goedkeuring van de ontwerpregelgeving door de Vlaamse Regering
Niet-vrijgestelde steunmaatregelen moeten ter goedkeuring aan de Europese Commissie gemeld worden. Dat gebeurt na principiële goedkeuring, maar voordat de ontwerpregelgeving aan de Raad van State wordt voorgelegd.
Toegang tot een dienstenactiviteit of de uitoefening ervan
Voorgeschreven bij
Welke eisen?
Volgens art. 15.2 van de Richtlijn gaat het om de volgende eisen:“
- kwantitatieve of territoriale beperkingen, met name in de vorm van beperkingen op basis van de bevolkingsomvang of een geografische minimumafstand tussen de dienstverrichters
- eisen die van de dienstverrichter verlangen dat hij een bepaalde rechtsvorm heeft
- eisen aangaande het aandeelhouderschap van een onderneming
- eisen, niet zijnde eisen die betrekking hebben op aangelegenheden die vallen onder Richtlijn 2005/36/EG of die in andere communautaire instrumenten zijn behandeld, die de toegang tot de betrokken dienstenactiviteit wegens de specifieke aard ervan voorbehouden aan bepaalde dienstverrichters
- een verbod om op het grondgebied van dezelfde staat meer dan één vestiging te hebben
- eisen die een minimum aantal werknemers vaststellen
- vaste minimum- en/of maximumtarieven waaraan de dienstverrichter zich moet houden
- een verplichting voor de dienstverrichter om in combinatie met zijn dienst andere specifieke diensten te verrichten.”
Wanneer verplicht?
De aanmelding bij de Europese Commissie is verplicht voor regelgeving die eisen inzake de toegang tot of de uitoefening van een dienstenactiviteit [3] bevat, onder meer:
- voorontwerp van decreet
- ontwerp van besluit van de Vlaamse Regering
- ontwerp van ministerieel besluit
- ontwerp van besluit van een leidend ambtenaar
- ontwerp van omzendbrief.
Aanmelding
Aan: de Europese Commissie via het Informatiesysteem Interne Markt (“IMI”).
Het dossier bevat de volgende documenten:
- de tekst van de wettelijke of bestuursrechtelijke bepalingen in kwestie
- de redenen voor de vaststelling aanname van de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen in kwestie.
Termijn
De Richtlijn voorziet niet in een termijn waarbinnen “nieuwe eisen” aangemeld moeten worden. Wel bepaalt deze dat de Europese Commissie binnen 3 maanden na de datum van ontvangst van de kennisgeving onderzoekt of deze nieuwe eisen verenigbaar zijn met het EU-recht en dat zij waar passend een beschikking vaststelt waarin zij de betrokken lidstaat verzoekt van vaststelling van de eisen af te zien of deze in te trekken.
De Richtlijn verduidelijkt dat kennisgeving de (bevoegde autoriteiten van de) lidstaten niet belet de betrokken bepalingen vast te stellen. Er geldt geen standstillperiode.
Met het kennis geven van een ontwerp van regelgeving overeenkomstig artikel 5 tot en met 7 van Richtlijn (EU) 2015/1535 (zie punt 3.1.6.1) wordt tegelijkertijd voldaan aan de kennisgevingsplicht van deze Richtlijn.
Technische voorschriften
Voorgeschreven bij
Wat is een technisch voorschrift en over welke diensten gaat het?
Onder “diensten van de informatiemaatschappij” wordt verstaan: elke dienst die gewoonlijk tegen vergoeding, langs elektronische weg, op afstand en op individueel verzoek van een afnemer van diensten wordt verricht.
Een technisch voorschrift is een “technische specificatie of andere eis of een regel betreffende diensten, met inbegrip van de erop toepasselijke bestuursrechtelijke bepalingen die de jure of de facto moeten worden nageleefd voor de verhandeling, de dienstverrichting, de vestiging van een verrichter van diensten of het gebruik in een lidstaat of in een groot deel van een lidstaat, alsmede de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen, […] van de lidstaten waarbij de vervaardiging, de invoer, de verhandeling of het gebruik van een product dan wel de verrichting of het gebruik van een dienst of de vestiging als dienstverlener wordt verboden”.
Technische voorschriften die de integrale omzetting van een internationale of Europese norm zijn, hoeven niet aangemeld te worden via deze procedure. In dat geval volstaat een mededeling van de norm in kwestie.
Andere uitzonderingen (onder andere bij de toepassing van Europese vrijwaringsclausules) zijn opgenomen in artikel 7 van de Richtlijn.
Wanneer verplicht?
De aanmelding van technische voorschriften bij de Europese Commissie is verplicht bij:
- ontwerpen van technische voorschriften (bijvoorbeeld in voorontwerpen van decreet, ontwerpen van besluit van de Vlaamse Regering en ministeriële besluiten)
- significante wijzigingen die een verandering van het toepassingsgebied, een verkorting van het oorspronkelijk geplande tijdschema voor de toepassing, een toevoeging van specificaties of eisen of het stringenter maken van ontwerpen van technische voorschriften tot gevolg hebben
- de definitieve tekst van een technisch voorschrift.
Aanmelding
Aan: TRIS Database(opent in nieuw venster)
Het dossier wordt aangemeld via TRIS en bevat de volgende documenten:
- het ontwerp van de tekst, samen met een attest dat de correctheid van de tekst bevestigt
- het ingevulde mededelingsbericht dat de redenen uiteenzet waarom de vaststelling van het technisch voorschrift nodig is, tenzij die redenen al uit het ontwerp zelf blijken
- eventuele basisteksten die nodig zijn om de tekst te begrijpen
- een wetenschappelijk dossier als het technische voorschrift betrekking heeft op als gevaarlijk beschouwde stoffen voor de volksgezondheid, het milieu en de consument als vermeld in artikel 5, lid 1, paragraaf 4, van de richtlijn.
Termijn
Het technische voorschrift wordt aangemeld vóór of na de (eerste) principiële goedkeuring, in een stadium waarin het nog mogelijk is ingrijpende wijzigingen aan te brengen.
Het technische voorschrift wordt in ieder geval aangemeld vóór het advies van de Raad van State gevraagd wordt.
De definitieve goedkeuring van het ontwerp van technisch voorschrift wordt uitgesteld tot 3 maanden na de datum waarop de Europese Commissie de mededeling heeft ontvangen, hierna de standstillperiode te noemen. Tijdens de standstillperiode kunnen de Europese Commissie en de andere lidstaten het ontwerp bestuderen en eventueel bezwaren formuleren over belemmeringen van het vrije verkeer van goederen, diensten en personen.
Als de Europese Commissie of een andere lidstaat binnen 3 maanden geen opmerkingen maakt of geen uitvoerig gemotiveerde mening te kennen geeft, kan het technisch voorschrift definitief worden goedgekeurd.
De standstillperiode bedraagt meer dan 3 maanden in bepaalde gevallen (zie artikel 6.2 tot en met 6.5 van de Richtlijn).
De standstillperiode geldt niet in spoedeisende gevallen (zie artikel 6.7 van de Richtlijn).