Het decreet van 19 juli 1973 tot regeling van het gebruik van de talen voor de sociale betrekkingen tussen de werkgevers en de werknemers, alsmede van de door de wet en de verordeningen voorgeschreven akten en bescheiden van de ondernemingen is van toepassing op natuurlijke personen en rechtspersonen met een exploitatiezetel in het homogeen Nederlandse taalgebied.

Dit decreet, ook wel eens het “Septemberdecreet” of het “Vlaams Taaldecreet” genoemd, legt het gebruik van het Nederlands op voor:

• de wettelijk voorgeschreven documenten van ondernemingen, zoals de wettelijk verplichte onderdelen van een factuur;

• de sociale betrekkingen tussen de werkgevers en de werknemers, zoals de mondelinge instructies van de werkgever aan een werknemer;

• alle documenten die bestemd zijn voor het personeel, zoals de loonfiches en schriftelijke berichten bestemd voor het personeel.

Let op:

Het decreet:

• voorziet in een bijzondere procedure om ondernemingen met veel anderstalige werknemers te verplichten om berichten, mededelingen, akten, getuigschriften en formulieren bestemd voor het personeel te vertalen. Als er een verschil bestaat tussen de Nederlandstalige versie en de anderstalige versie, heeft de Nederlandstalige versie van het document voorrang.

• maakt het mogelijk om een rechtsgeldige vertaling toe te voegen aan de individuele arbeidsovereenkomst van werknemers die gebruik maakten van het vrij verkeer van werknemers of vrij verkeer van vestiging. Het decreet koppelt hieraan wel enkele voorwaarden. Het is mogelijk om in bepaalde gevallen voor facturen een bijkomende rechtsgeldige versie in een Europese taal op te stellen. Ook hier koppelt het decreet enkele voorwaarden aan. Als er in deze gevallen een verschil bestaat tussen de Nederlandstalige versie en de anderstalige versie, heeft de Nederlandstalige versie van het document voorrang.