Inflatie

De Belgische inflatie (open definitie) volgens het algemeen indexcijfer van de consumptieprijzen (open definitie) kwam in 2022 op 9,6%. Dat is een forse toename in vergelijking met de jaren daarvoor. Het gaat om een aanzienlijke toename ten opzichte van 2021 en de sterkste stijging sinds 1975. Die grote stijging is een gevolg van de sterk opgelopen energieprijzen en de geleidelijke doorsijpeling daarvan in de rest van de economie.

De inflatie kende een eerste piek in 2008 (4,5%), maar daalde sterk in het crisisjaar 2009 (-0,1%). De daaropvolgende jaren van gedeeltelijk economisch herstel (2010, 2011 en 2012) gingen hand in hand met hogere inflatiecijfers. In de periode 2013-2015 lag de inflatie laag. In 2017 en 2018 was de inflatie net iets hoger dan 2% omwille van stijgende energieprijzen. De Covid-19-crisis zorgde voor een recessie in 2020. De lagere economische activiteit ging toen gepaard met lage inflatiecijfers. Een aantal factoren zorgde voor een opwaartse druk op het prijspeil in 2021 (+2,4%) waaronder problemen met de aanvoerketens door restricties tijdens de Covid-19-pandemie en stijgende prijzen van energie en een aantal grondstoffen. In 2022 volgde dan een zeer grote stijging (+9,6%).

De gezondheidsindex (open definitie) verloopt vrij parallel aan het algemeen indexcijfer. In 2022 bedroeg de gezondheidsindex 9,3%. Dat is 0,3 procentpunt lager dan het algemeen indexcijfer.

De klim van de inflatie in 2021-2022 was het eerst merkbaar in de ‘niet-voeding’. Die categorie omvat immers energetische en aardolieproducten die sterk in prijs toenamen in de loop van 2021 en verder in 2022. Maar vanaf november 2022 zwakten de prijsstijgingen daar af. De andere productcategorieën volgden in de loop van 2022. Vooral de categorie ‘voeding’ kende in 2022 een sterk merkbare prijsstijging.