Onderzoeksprogramma 2021-2025 voor het uitvoeren van radaronderzoek naar de effecten van windturbines op vogels en vleermuizen. Resultaten van het verkennend onderzoek in 2021
Met innovatief radaronderzoek wil de Vlaamse Ecologie Energie Milieu Onderneming (VLEEMO NV) in en rond de Antwerpse haven een beter beeld krijgen van de mogelijke effecten van bestaande en nog geplande windturbines op vogels en vleermuizen.
De gebruikte radar (ROBIN 3D Max) geeft 3D-informatie van vogelbewegingen, afhankelijk van de vogelgrootte tot op meerdere kilometers afstand. De gedetecteerde vliegroutes (vogeltracks) komen in een database, samen met een automatische classificatie van de grootte van het detecteerde object. Dat kan gaan over insecten, kleine, middelgrote en grote vogels, tot groepen van vogels. De radar werkt 24/7, wat in 2021 al resulteerde in miljoenen vogeltracks.
Om de datakwaliteit te testen en te verhogen voerden we in 2021 validatie-experimenten uit op verschillende locaties in het aandachtsgebied. Deze validaties tonen dat het gebruikte radarsysteem mits een aantal aandachtspunten zelfs in ruimtelijk moeilijke omgeving bruikbare gegevens kan verzamelen over vliegbewegingen van vogels en de mogelijke effecten van windturbines. De automatische vogelclassificatie van de radar is complex: de voorlopige conclusies wijzen erop dat de radar individuele vogels vaak één klasse te klein classificeert. Op basis van meer validaties kan dit geoptimaliseerd worden.
In de komende jaren is een meer gedetailleerde analyse gepland om het uitwijkgedrag en aanvaringsrisico bij windturbines te bepalen. We nemen daar ook meteorologische parameters mee, en gegevens van de werking en stand van de wieken.
In de nazomer van 2021 detecteerde de radar ook foeragerende vleermuizen op relatief grote hoogte (ca. 50 meter en hoger) boven enkele natuurgebieden in het havengebied.
De gebruikte radar (ROBIN 3D Max) geeft 3D-informatie van vogelbewegingen, afhankelijk van de vogelgrootte tot op meerdere kilometers afstand. De gedetecteerde vliegroutes (vogeltracks) komen in een database, samen met een automatische classificatie van de grootte van het detecteerde object. Dat kan gaan over insecten, kleine, middelgrote en grote vogels, tot groepen van vogels. De radar werkt 24/7, wat in 2021 al resulteerde in miljoenen vogeltracks.
Om de datakwaliteit te testen en te verhogen voerden we in 2021 validatie-experimenten uit op verschillende locaties in het aandachtsgebied. Deze validaties tonen dat het gebruikte radarsysteem mits een aantal aandachtspunten zelfs in ruimtelijk moeilijke omgeving bruikbare gegevens kan verzamelen over vliegbewegingen van vogels en de mogelijke effecten van windturbines. De automatische vogelclassificatie van de radar is complex: de voorlopige conclusies wijzen erop dat de radar individuele vogels vaak één klasse te klein classificeert. Op basis van meer validaties kan dit geoptimaliseerd worden.
In de komende jaren is een meer gedetailleerde analyse gepland om het uitwijkgedrag en aanvaringsrisico bij windturbines te bepalen. We nemen daar ook meteorologische parameters mee, en gegevens van de werking en stand van de wieken.
In de nazomer van 2021 detecteerde de radar ook foeragerende vleermuizen op relatief grote hoogte (ca. 50 meter en hoger) boven enkele natuurgebieden in het havengebied.
Details
| Aantal pagina's | 105 |
|---|---|
| Type | Rapporten van het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek |
| Categorie | Onderzoek |
| Taal | Nederlands |
Bibtex
@misc{11b09bbc-ee59-46be-9761-e8d58cf86c77,
title = "Onderzoeksprogramma 2021-2025 voor het uitvoeren van radaronderzoek naar de effecten van windturbines op vogels en vleermuizen",
abstract = "Met innovatief radaronderzoek wil de Vlaamse Ecologie Energie Milieu Onderneming (VLEEMO NV) in en rond de Antwerpse haven een beter beeld krijgen van de mogelijke effecten van bestaande en nog geplande windturbines op vogels en vleermuizen.
De gebruikte radar (ROBIN 3D Max) geeft 3D-informatie van vogelbewegingen, afhankelijk van de vogelgrootte tot op meerdere kilometers afstand. De gedetecteerde vliegroutes (vogeltracks) komen in een database, samen met een automatische classificatie van de grootte van het detecteerde object. Dat kan gaan over insecten, kleine, middelgrote en grote vogels, tot groepen van vogels. De radar werkt 24/7, wat in 2021 al resulteerde in miljoenen vogeltracks.
Om de datakwaliteit te testen en te verhogen voerden we in 2021 validatie-experimenten uit op verschillende locaties in het aandachtsgebied. Deze validaties tonen dat het gebruikte radarsysteem mits een aantal aandachtspunten zelfs in ruimtelijk moeilijke omgeving bruikbare gegevens kan verzamelen over vliegbewegingen van vogels en de mogelijke effecten van windturbines. De automatische vogelclassificatie van de radar is complex: de voorlopige conclusies wijzen erop dat de radar individuele vogels vaak één klasse te klein classificeert. Op basis van meer validaties kan dit geoptimaliseerd worden.
In de komende jaren is een meer gedetailleerde analyse gepland om het uitwijkgedrag en aanvaringsrisico bij windturbines te bepalen. We nemen daar ook meteorologische parameters mee, en gegevens van de werking en stand van de wieken.
In de nazomer van 2021 detecteerde de radar ook foeragerende vleermuizen op relatief grote hoogte (ca. 50 meter en hoger) boven enkele natuurgebieden in het havengebied.
",
author = "Joris Everaert and Els Lommelen and Raïsa Carmen and Jo Loos and Marc Van De Walle and Hilbran Verstraete",
year = "2022",
month = jun,
day = "17",
doi = "https://doi.org/10.21436/inbor.73800966",
language = "Nederlands",
publisher = "Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek",
address = "België,
type = "Other"
}
