Verstopt in het groen: poelkikker onder druk in een zee van lookalikes
In een nieuw onderzoeksrapport beschrijft het INBO het actueel voorkomen en de genetische gezondheid van de poelkikker in Vlaanderen. De poelkikker is de kleinste van de drie soorten groene kikker die bij ons voorkomen.
We vinden deze Europees beschermde soort niet meer terug in verschillende historische leefgebieden. Waar de poelkikker nog voorkomt, bedreigen invasieve meerkikkers uit verschillende hoeken van Europa en het Nabije Oosten hun voortbestaan. Ook de inheemse bastaardkikker, een kruising van de poelkikker en de meerkikker, staat hierdoor onder druk.
In natuurlijke mengpopulaties met bastaardkikker nam het aandeel van de poelkikker de voorbije twintig jaar significant af. Het aandeel van de invasieve meerkikker daarentegen, werd groter ten opzichte van de andere soorten groene kikkers.
Poelkikker wordt vaak gezien als een typische soort van voedselarme habitats. Toch vinden we belangrijke bolwerken in voedselrijke watersystemen, zoals in de geïsoleerde metapopulaties in de IJzervallei en de ruime omgeving van Damme. Deze West-Vlaamse populaties vallen bovendien op door hun hoge genetische diversiteit. Dat staat in duidelijk contrast met de Limburgse en vooral Antwerpse populaties.
Hoewel de habitatvereisten van de verschillende soorten groene kikkers grotendeels overlappen, onderstrepen onze onderzoeksresultaten het belang van tijdelijke, vaak eerder kleine waterpartijen in open landschappen om de beschermde poelkikker te bevoordelen ten opzichte van de andere soorten.
Jeroen Speybroeck, Caroline Mouton, Karen Cox & Loïc van Doorn
Beeld boven: poelkikker (foto Jeroen Speybroeck)