De agile route naar onderzoek met impact
Heeft u ook het gevoel dat onderzoeksprojecten soms vastlopen in strakke, onbuigzame plannen? In een snel veranderende en complexe wereld kunnen noden van beleidsmakers en belanghebbenden snel verschuiven. Voorbeelden daarvan zijn nieuwe lokale of internationale omstandigheden, nieuwe inzichten die het onderzoek aanlevert, andere politieke prioriteiten enzovoort. Een plan dat enkele maanden geleden nog perfect leek, kan bij de start van de uitvoering al achterhaald blijken.
In onze zoektocht naar alternatieven om onderzoeksprojecten wendbaarder te maken en beter te laten aansluiten bij de noden en realiteit van eindgebruikers, kwamen we uit bij de agile principes.
Agile werken - ontstaan in de IT sector, maar inmiddels in veel sectoren toegepast - draait om flexibiliteit, samenwerking en leren door te doen. Teams houden niet star vast aan één afgebakend plan, maar werken in kleine stappen en delen regelmatig resultaten met eindgebruikers, bijvoorbeeld beleidsmakers. Snel bijsturen op basis van nieuwe inzichten of veranderende prioriteiten wordt hierdoor makkelijker. Het resultaat? Onderzoek dat relevanter en bruikbaarder is in de praktijk, en dat sneller leidt tot echte impact op het klimaat en de natuur.
Het klinkt misschien als een mooi verhaal, maar hoe werkt het dan in de praktijk? We pasten het principe toe in een groot Europees onderzoeksproject rond natuurgebaseerde oplossingen: INTERLACE.
Het was geen eenvoudige opgave, want agile werken vraagt een verandering in mindset en gebeurt niet op 1, 2, 3. Maar waar een wil is, is een weg. Daarom delen we graag onze inzichten in deze gids: The Agile Research Guide.
Dieter Mortelmans, Julie Callebaut